Mga Uri Ng Tunog Ng
Mga Salita
Ang mga salitang Pilipino ay mayroong iba't ibang uri ng tunog:
1. May impit na
mabilis. Kung ang patinig ay
binibigkas nang tuloy-tuloy at pasara (â, ê, î, ô, û), ang tunog nito ay may impit na
mabilis. Ginagamit ito sa dulo ng mga salitang maragsa ang bigkas; sa gayon,
ang tunog sa dulo ng gayong mga salita ay ganoon din: may impit na mabilis.
/â/: akmâ, badhâ,
dalitâ, gibâ, hupâ, kaliwâ, simulâ, tubâ, ugâ, walâ
/ê/: bembê
/î/: binhî, gahî,
hingî, iklî, kawangkî, luntî, muhî, pigî, tilî, untî
/ô/: anyô, bigô,
dukmô, hintô, kulô, muktô, sundô, tukô, wastô, yugtô
/û/: tatû
Ang mga patinig
na may impit na mabilis ang tunog ay ginagamit din sa dulo ng mga salitang
mariin ang bigkas; sa gayon, ang tunog sa dulo ng gayong mga salita ay ganoon
din: may impit na mabilis.
/â/: bigáypalâ,
dalít-bansâ, kálunyâ, mámayâ, námamagâ, pulót-gatâ
/î/: malí-malî,
kamuhí-muhî, nápangiwî
/ô/: kásundô,
likú-likô, natútuyô, salá-gintô
2. May impit na
banayad. Kung ang patinig ay
binibigkas nang dahan-dahan at pasara (à, è, ì, ò, ù), ang tunog nito ay may impit na
banayad. Ginagamit ito sa dulo ng mga salitang malumi ang bigkas; sa gayon, ang
tunog sa dulo ng gayong mga salita ay ganoon din: may impit na banayad.
/à/: akalà,
biyayà, diwatà, garà, hità, kubà, luhà, tihayà, sipà, yatà
/è/: bekè
/ì/: amukì, balì,
gisì, kawalì, lapì, mungkahì, pilì, susì, tigì, warì
/ò/: akò, balahò,
durò, guhò, katutubò, ligò, ngusò, pasò, sukò, tubò
Ang mga patinig
na may impit na banayad ang tunog ay ginagamit din sa dulo ng mga salitang
mariin ang bigkas; sa gayon, ang tunog sa dulo ng gayong mga salita ay ganoon
din: may impit na banayad.
/à/: kátiwalà,
lámang-lupà, mápariwarà, magdaláng-awà
/ì/: mánanahì,
nangíngibì, pánikì
/ò/: nápasubò
3. Walang impit (at
mabilis ang bigkas). Kung ang patinig
ay binibigkas nang tuloy-tuloy at hindi pasara (á, é, í, ó, ú), ang tunog
nito ay walang impit. Ginagamit ito sa dulo ng mga salitang mabilis ang bigkas;
sa gayon, ang tunog sa dulo ng gayong mga salita ay ganoon din: walang impit.
/á/: adyá, buká,
diktá, halá, kuhá, maantá, ngangá, puná, simbá, tulyá
/é/: halé
/í/: aligí, bilí,
dumí, gantí, irí, kublí, lansí, maskí, suwí, waksí
/ó/: akó, bagyó,
kalbó, dapyó, guló, lunó, noó, simbuyó, tuksó, ubó
Ang mga katinig na walang impit ang tunog (at mabilis ang
bigkas) ay ginagamit din sa iba-ibang pantig at sa dulo ng mga salitang mariin
ang bigkas; sa gayon, ang tunog sa dulo ng gayong mga salita ay ganoon din:
walang impit.
/á/: bálaná,
kálulwá, kiníkitá, lápidá, mákiná, músiká, óperá, pábulá
/é/: élisé
/í/: di-mápakalí,
náhulí, táhurí
/ó/: ánimó,
bíyatikó, depósitó, epikó, líkidó, máginoó, nátutó, trápikó
4. Walang impit (at
banayad ang bigkas). Kung ang patinig ay binibigkas nang dahan-dahan at hindi
pasara (a, e, i, o, u), ang tunog nito ay walang impit.
Ginagamit ito sa dulo ng mga salitang malumay ang bigkas; sa gayon, ang tunog
sa dulo ng gayong mga salita ay ganoon din: walang impit.
/a/: ága, bága,
kíta, dalága, háwa, lása, máya, píta, sinaúna, yáya
/e/: ále, babáe,
kláse, gábe, héle, lénte, mónghe, paléngke, síge
/i/: bíbi,
buháwi, díni, ígi, kilikíli, ngísi, oyáyi, pípi, saríli, táksi
/o/: aníno, bágo,
katóto, hálo, líbo, matalíno, píno, síko, táo, unáno
5. Malakas.
Ang mga katinig na b, d, g, k, p, s, at t ay malakas ang tunog. Sa gayon,
ang tunog sa dulo ng mga salita na nagtatapos sa mga katinig na ito ay ganoon
din: malakas.
/b/: álab, liyáb,
sánib, liblíb, taób
/d/: gáwad,
ladlád, lúbid, hatíd, hágod, pudpód
/g/: pápag,
palág, pánig, sahíg, húlog, tunóg
/k/: bálak,
halták, búlik, halík, bátok, taluktók
/p/: apúhap,
sapsáp, lírip, tahíp, háyop, tiklóp
/s/: gátas,
ligtás, páwis, tamís, batíkos, kaluskós
/t/: áwat, tapát,
lápit, damít, ámot, gamót
Ang mga katinig
na malakas ang tunog ay ginagamit din sa mga salitang mariin ang bigkas; sa
gayon, ang tunog sa dulo ng gayong mga salita ay ganoon din: malakas.
/b/: nágliliyáb,
násubasób
/d/: kinákapatíd,
nalúlugód, namámanhíd, násamíd
/g/: kánugnog,
nangíngílag, nálalaglág, nárinig, náuntóg
/k/: dumádapúrak,
mápahámak, námamarák, nanánabík, túktók
/p/: nátutóp
/s/: lumálabás,
mádupílas, nagpúpuyós
/t/: kinákatíkot,
nakayáyamót, nápamulágat, náwaglít, sábukót
6. Mahina.
Ang mga katinig na l, m, n, ng, r, w, at y ay mahina ang tunog. Sa
gayon, ang tunog sa dulo ng mga salita na nagtatapos sa mga katinig na ito ay
ganoon din: mahina.
/l/: ángal,
dangál, dáhil, ukilkíl, sípol, tahól
/m/: ínam,
linamnám, ánim, taním, lágom, kuyóm
/n/: káwan,
pinggán, hángin, tingín, dáhon, taón
/ng/: báwang,
kináng, síning, tudlíng, kálong, pagóng
/r/: asár,
mártir, doktór
/w/: hálaw,
galáw, sáliw, liwalíw
/y/: kílay, gabáy
Ang mga katinig
na mahina ang tunog ay ginagamit din sa mga salitang mariin ang bigkas; sa
gayon, ang tunog sa dulo ng gayong mga salita ay ganoon din: mahina.
/l/: bódabíl,
bóliból, mánananggól, máparoól, pánggigítil
/m/: nagkíkimkím
/n/: álinlangán,
báyaníhan, kágawarán, kúlúngan, mágasín, pángitaín
/ng/: gumágápang,
mánibaláng, málulóng
/r/: éditór
/w/:
madalíng-áraw, naúúhaw
/y/: bukáng-liwaywáy,
di-mápalagáy, másinsáy, págsasanáy
Noong 1987, nang maragdagan ang mga titik ng alpabetong
Pilipino, naragdagan din ang mga katinig na itinuturing na may malakas na
tunog: c, f, j, q, v, x, at z. Sa gayon,
ang tunog sa dulo ng mga salita na nagtatapos sa mga katinig na ito ay ganoon
din: malakas.
Ang h at ñ ay hindi nabibilang sa alinmang
pangkat ng mga tunog dahil walang salitang Pilipino na nagtatapos sa mga
salitang ito.
Mga Sanggunian:
Alexander Dagrit . September 24, 2009. Ang Tugma, Sukat, At Alindog Sa
Tradisyonal Na Panulaang Pilipino. Retrieved from http://www.filipinowriter.com/ang-tugma-at-sukat-sa-tradisyonal-na-panulaang-pilipino
Almario, Virgilio S. Taludtod at Talinghaga: Mga Sangkap ng
Katutubong Pagtula (1985).
Rizal, Jose. "Ang Sining ng Panulaang Tagalog" sa Mga
Iba't Ibang Sinulat Ni Rizal (1964).
Santos, Lope K., Balarila ng Wikang Pambansa (1939).
Torres, Cesario Y. "Ang Tula" sa Makabagong Pananaw Sa
Wika at Panitik (1976).
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento