Alamat ng
Hagdan-hagdan Palayan sa Ifugao
Ang guro sa Banaue ay kinakausap ng isang lider ng sitio.
Ang sabi n glider, "Ipinagmamalaki ng Banaue ang kanyang alamat na bantog
na nantog sa buong Bulubundukin. Ang Ifugao Rice Terraces ay ikawalong himala
sa daigdig. Alam mo ba kung paano nagmula ito?" Si G. Malintong ang guro
ay sumagot, "Ikinslulungkot ko hindi ko po alam. Gusto ko sanang
pakinggan."
Nagsimula ang pagkukwento an glider habang ngumunguya-nguya
ng buyo. "Noong pang kaunas-unahang panahon ang mga tao sa Bulubundukin ay
may mga kaya sa buhay. Dahil sa kanilang kasaganahan ay nakalimot tuloy sila sa
Diyos. Si Kabunian ay nagalit kaya pinarusahan ang mga mamamayan. Umulan ng
walang patid kaya nagkaroon ng malaking baha. Tumaas ng tumaas ang tubig
hanggang wala nang Makita sa paligid liban sa mga Bundok ng Pulog at Anuyao.
Ang lahat ng may buhay ay nangalunod. Namatay lahat ng mga tao at ang natira
lamang ay si Wigan at Bugan nam,a'y sa Bundok ng Anuyao. Nais magluto ni
Wigansubali't walang apoy. Kanyang natanaw na may liwanag na nagmumula sa
bundok ng Anuyao. Kahit di pa gasinong lumalaki ang baha, kanyang nilangoy ang
bundok. Siya'y tinanggap ni Bugan ng buong kasiyahan.
Nang sumunod na araw ay humupa na ng patuluyan ang baha kaya
ang dalawa ay lumusong sa bundok ng Anuyao. Spagka't napag-alaman nila na
walang natira sa kanilang tribo, nang magpatuloy ang buhay, sila'y nagsama
bilang mag-asawa. Ang dalawang ito'y nag-isang dibdib, pati ang kanilang mga
inaanak ay ang pangasawahan din kaya hindi nagtagal dumami ang tao.
Lumipas ang taon. Isang araw si Kabagan, isa sa mga apo ni
Duntungan ay nagtanim ng palay sa banlikan. Ang dakilang Diyos ay nagpakita sa
kaniya aat nagsalita, "Kilala kitang mabuting tao.Dapat gantimpalaan kita
sa iyong trabaho. Kung sususndin moa ang aking mga tagubilin, kakasihan ka ng
mga Diyoses." "Anong gusto mong gawin ko, Kabunian?"
Ang Dakilang Diyos ay sumagot, "Sabihin mo sa mga tao
na gumawa ng caƱaoaraw at gabi ng tatlong araw na sinkad upang ako'y ipagbunyi.
Kung ako'y msiyahan, uunlad ang inyong tribo."
Ipinag-bigay alam ni Kabagan sa ulo ng tribno ang kanyang
narinig. Nagsimula ang paghahanda hangagng sa matupad ang nasabing seremonya
kay Kabunian. Kinabukasan, si Kabaganay nagpunta sa kanyang taniman ng palay.
Samantalang nagtatrabaho, napakita uli sa kanya ni Kabunian. Siya'y nagsalita,
"Mabuti anak. Ako'y nasiyahan sa inyong parangal. Makinig ka ito ang aking
gantimpala. Kita'y bibigyan ng aking supling ng palay na kung tawagi'y inbagar.
Kinuha ko ito sa mahiwagang batis. Itanim sa iyong tumana. Ang tumana sa lahat
ng oras ay dapat puno ng tubig. Magtayo ka ng dike sa paligid ngiyong taniman.
Ang malapot na putik at ang batonngbuhay na yaon," tuloy turo sa
duminding, ' ay kaloob ng Diyos. Hala, sundin mo ang aking tagubilin at umasa
kang sa mga teres ay makikipagtagalan sa panahon."
"Salamat po, Diyos ko," ag sagot ni Kabagan nang
buong pakumbaba. Nagsimulang magtayo ng dike si Kabagan. Kanyang itinayo ang
teres ng palay na ayon sa tagubilin ng Kabunian. Nagsigaya ang mga kapitbahay
ni Kabanagan. Ang lahat ay tumulad hanggang ang buong Ipugaw ay ay natalikupan
ng mga teres na ngayo'y ating ipinagmalaki-hagdan-hagdang taniman ng palay na
itinayo n gating mga ninuno, isang obra maestro ng inhenyeriya.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento