Pagpaparangal Sa Isang Kabayanihan

Pagpaparangal Sa Isang Kabayanihan
Riza E. Fernandez


Sa lahat ng aking mga kabarangay, mga kaibigan at sa inyo na naririrto ngayong umaagang ito. Magandang umaga.

Hayaan nyong ihayag ko sa umagang ito ang kabayanihang ipinamalas sa atin ng taong bibigyan natin ng parangal sa araw na ito.

Ika-13, Biyernes ng Pebrero ng taong kasalukuyan, ang lahat ay walang kamuwang-muwang sa nagbabadyang panganib. Para lamang itong isa sa mga karaniwang araw na ating pinagdadaanan.

Alas-siyete ng gabi nang magsimula ang sunog sa aming kapitbahay. Nagkataon naman na walang tao roon. Hindi nmin ito agad namalayan bagamat kalapit bahay namin ang nasabing bahay

Hangang sa ito ay lumiyab at kumalat patungo sa aming bahay nang mga oras na iyon.

Hindi agad kami nakalabas dahil unang natupok ng apoy ang aming pintuan palabas ng bahay. Wala kaming ibang nagawa kundi ang sumigaw. Unti unti kong narinig ang sirena ng bumbero maya-maya ay lakas loob na sinuong nya ang apoy bagamat delikado na.

Iniligtas nya kami sa aming kamatayan. Narito ako ngayon upang handugan ng buong pusong pasasalamat at natatanging parangal ang taong maituturing naming magkapatid na nagbigay sa amin ng pangalawang buhay.

Siya ay panganay sa walong magkakapatid. Hindi nya alintana ang pagiging babae bagamat ang trabaho nya bilang bumbero ay sinasabing panlalaki lamang. Siya ay isang babae na may tapang ng isang lalaki. Ang kanyang naipamalas na kabayanihan ay habang buhay naming maaalala.

Mga kaibigan buong karangalan kong ibinibigay sa inyo, siya ay walang iba kundi si Gng. Francesca Lungsod ang patunay ng isang bayani.



http://bsoa1b.blogspot.com/